Kijken naar goudaders

Ze zegt: ‘Papa luister, jij zegt nu dat ik nog zo klein ben en al zoveel weet. Maar toen ik nog veel kleiner was, toen ik nog nul jaar was, toen ik in de buik van de mama zat, toen wist ik eigenlijk al alles, ik moest alleen nog leren praten.’
Uit ‘Werk’ van Josse de Pauw

Alles is er al. Of toch veel. En zeker de nodige bagage om een stapje verder te geraken. Hier lees je de visie van Kwadraet op sociaal leren.

Mensen zijn lerende wezens. Het is een continu proces, vanuit de voortdurende beïnvloeding van onze omgeving, door interacties met anderen, door eigen ervaringen. Leren gebeurt veelal onbewust. Wij brengen dat leren in het bewustzijn van mensen. Het is kwestie het naar boven te halen en met elkaar te verbinden. Als goudzoekers die speuren naar blinkende adertjes. Maar we hoeven niet ver te speuren. Het goud ligt voor het rapen. De wijsheid die in mensen, in groepen zit toont zich telkens weer als een enorme rijkdom.  

Om te leren heb je anderen nodig. Wij zetten expliciet in op sociaal leren. Leren speelt zich af in de interactie tussen de omgeving, persoonlijke factoren en het gedrag van mensen. Mensen leren door naar elkaar te kijken: hoe men iets doet en wat de gevolgen zijn.

Het uitwisselen van ervaringen, succesverhalen oogsten, praktijktheorie verzamelen en cocreëren, we zien het steeds terugkeren in ons begeleidingswerk. En wat het nog sterker maakt? Actief aan de slag gaan met verschil: omdat we geloven dat het binnenbrengen van andere perspectieven verbreding, verdieping en van daaruit ook vernieuwing mogelijk maakt.

Gaat dit vanzelf? Niet helemaal. Openhartig luisteren, vertrekken vanuit een authentieke nieuwsgierigheid, een vragende socratische houding aannemen. Dat is onze stiel. We zetten de ongelijkheid in de wereld even tussen haakjes zodat ieder de eigen expertise kan inzetten. Jij bent namelijk de beste expert van je eigen leven.
 

Praktijkverhaal